یه روز که خوشحالتر بودم

نذر کرده‌ام یک روزے که خوشحال‌تر بودم

بیایم و بنویسم که:

زندگے را باید با لذت خورد

که ضربه‌هاے روی سر را باید آرام بوسید

و بعد لبخند زد و دوباره با شوق راه افتاد .

یک روزی که خوشحال‌تر بودم

مےآیم و مےنویسم که

«این نیز بگذرد»

مثل همیشه که همه‌چیز گذشته است و

آب از آسیاب و طبل طوفان از نوا افتاده است .

یک روزے که خوشحال‌تر بودم

یک نقاشے از پاییز مےگذارم ،

که یادم بیاید زمستان تنها فصل زندگی نیست

زندگے پاییز هم مےشود ،

رنگارنگ، از همه‌رنگ ، بخر و ببر !

یک روزے که خوشحال‌تر بودم

نذرم را ادا مےکنم

تا روزهایے مثل حالا

که خستگے و ناتوانے

لاے دست و پایم پیچیده است

بخوانمشان و یادم بیاید که

هیچ بهار و پاییزے بےزمستان مزه نمےدهد

و هیچ آسیاب آرامے بےطوفان .